–
در دنیای ویدیوگیم، اخیراً علاقه به ساخت عناوین شبیهسازی از تجربیات روزمره در حال افزایش است. از شبیهسازهای معمولی گرفته تا عناوینی همچون شبیهساز بز یا کارواش و کشاورزی، تنوع بسیار زیادی وجود دارد. اما حالا نوبت به شبیهساز تاکسیرانی رسیده است. با عرضه عنوان Taxi Life: A City Driving Simulator توسط شرکت Nacon، بازیکنان میتوانند در نقش رانندهی تاکسی قرار بگیرند و تجربهی جذابی از زندگی شهری را تجربه کنند.
از ابتدا باید توجه داشت که پیادهسازی ایده “شبیهساز رانندگی تاکسی” نیازمند دقت و نوآوری بالاست تا از تکراری شدن جلوگیری شود و بهطور همزمان برای سرگرمی پلیر جذاب باشد. اما عنوان Taxi Life بهنظر میرسد در این امر موفق نشده و به سرعت به عنوان یک بازی تکراری و حتی ملالآور شناخته میشود، که دلیل آن مشکلات فنی و تکنیکی زیادی است.
در بخشهایی از بازی، سازندگان به خوبی کار خود را انجام دادهاند. ما در نقش یک راننده تاکسی در شهر بارسلونا آغاز میکنیم، که این شهر کمتر در بازیها مورد استفاده قرار گرفته است و احساس جدیدی را برای بازیکن به همراه دارد. شهر با وسعت کامل و با جزییات بالا با توجه به نمونه واقعی آن طراحی شده است و تمام خیابانها و مناطق آن برای گشت و گذار در دسترس قرار دارند. همچنین، طراحی اتومبیلها و رانندگی آنها با نمونههای خوبی همراه است. در داخل اتومبیلها، تقریباً تمام دکمهها همانند نمونه واقعی در دسترس هستند و بازیکن میتواند کنترل تمام جزئیات اتومبیل را مانند برف پاک کن، چراغ راهنما و رادیو داشته باشد. فیزیک رانندگی نیز به خوبی پیادهسازی شده است و با استانداردهای ژانر ریسینگ همخوانی دارد. هرچند مدل اتومبیلها لایسنس نشده است، اما سازندگان به خوبی تلاش کردهاند تا از مدلهای واقعی الهام بگیرند و اتومبیلهای شبیه به نمونههای واقعی را در اختیار بازیکنان قرار دهند.
با ورود به مرحلهی بعد، متوجه میشویم که با عنوانی به شدت ضعیف و احساسی از توسعهدهندگان مبتدی سر و کار داریم. شهر بارسلونا، اگرچه طراحی خوبی دارد، اما عملی به نظر میرسد یک شهر مرده و بیروح است. این مسئله نشان میدهد که تیم توسعهدهنده فراموش کردهاند تا هوش مصنوعی خاصی برای ساکنان بارسلونا تعریف کنند. عابران پیاده رفتاری ناهماهنگ دارند و رانندگان نیز برخی رفتارهای عجیب دارند که باعث میشود تجربهی بازی به صورت کامل به هم بریزد.
با توجه به این مشکلات، گیمپلی بازی به شدت تکراری و خستهکننده است. هدف تنها ما سوار کردن مسافر و رساندن آنها به مقصد با رعایت قوانین رانندگی است. به همین دلیل، در اکثر خیابانها مجبور هستیم با سرعت محدودیت شده رانندگی کنیم و در صورت افزایش سرعت، با مخالفت مسافر یا دریافت جریمه مواجه شویم. سیستم امتیاز (XP) و سیستم دیالوگ نیز بسیار سطحی و مبتدی است و بیشتر بهصورت مصنوعی و غیرطبیعی عمل میکند.
در مجموع، با این مشکلات، تجربه رانندگی به دلیل مشکلات فنی و تکنیکی کاملاً مختل شده است. از مشکلاتی همچون غیب شدن عابران تا پرواز ماشینها و مشکلات فنی دیگر روبرو هستیم که باعث افت کیفیت تجربه بازی میشود. بازی حتی با نرخ فریم ۶۰ بر روی کنسولهایی مانند ایکس باکس سری ایکس و پلیاستیشن ۵ اجرا نمیشود و نرخ فریم بسیار پایینی دارد که تجربه بازی را تحت تاثیر قرار میدهد.
بازی Taxi Life: A City Driving Simulator بطور کلی یک عنوان ضعیف و بدون ارزش است که توسط تیمی مبتدی توسعه یافته است. از آنجایی که موارد خوب بازی به طراحی شهر بارسلونا و اتومبیلها خلاصه میشود، غیر از آن، هیچ نکته مثبت دیگری وجود ندارد. این بازی بسیاری را به یاد عنوان مشابه وطنی “رانندگی در تهران” میاندازد، که همچنین به شدت سطحی و ناکام بود. البته در آن عنوان، حداقل یک عنصر طنزی وجود داشت، اما در Taxi Life این عنصر وجود ندارد.